ဂျီးရိုနီမို ဘုန်းကြီးကျောင်းသည် ပေါ်တူဂီနိုင်ငံ လစ်စဘွန်း စည်ပင်သာယာနယ်နိမိတ်အတွင်း တားဂတ်မြစ်အနီးရှိ ဘယ်လိမ်အပျက်အစီးများကြားတွင် တည်ရှိသော ယခင်က စိန့်ဂျီးရွန်း၏ ဂိုဏ်းခွဲမှ ဘုန်းကြီးကျောင်း အဟောင်းတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ၎င်းအား ၁၈၃၃ ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာလ ၂၈ ရက်တွင် နိုင်ငံတော် အမိန့်ဖြင့် ဘာသာရေးနှင့် ဆက်စပ်ခြင်းကို ပယ်ဖျက်ပေးခဲ့ပြီး ပရဟိတ အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုဖြစ်သော ရီးယဲ ကာဆာ ပီယာ ဒီ လစ်ဆိုဘာ သို့ ပိုင်ဆိုင်မှု လွှဲပြောင်းပေးအပ်ခဲ့သည်။
ထိုဘုန်းကြီးကျောင်းသည် လစ်စဘွန်းမြို့တွင် ပေါ်တူဂီ ဂေါသစ်ခေတ်နှောင်းပိုင်း မန်နျူရယ်လိုင်း စတိုင်လ် ဗိသုကာပညာ၏ အထင်ရှားဆုံး ဥပမာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ၎င်းအား အနီးအနားရှိ ဘယ်လိမ် မျှော်စင်နှင့်အတူ ယူနက်စကို၏ ကမ္ဘာ့အမွေအနှစ်နေရာ အဖြစ် ၁၉၈၃ တွင် စာရင်းသွင်းခံခဲ့ရသည်။